روش‌های مختلف کاشت ابرو
از زمانی که کاشت ابرو به‌عنوان روشی برای پرپشت کردن ابروها و حل مشکلات ریزش آن‌ها مطرح شد، روش‌های مختلفی ایجاد شدند. نکته مهم در همه روش این است که در جلسات مشاوره قبل از کاشت، با توجه به ترکیب چهره و صورت فرد باید طرح ابرو کاملا مشخص شود تا پزشک بداند که موهای برداشته شده را در چه محلی و با چه زاویه‌ای قرار دهد؛ اما سوال اینجا است که جدیدترین روش کاشت ابرو چیست و کدام‌یک از روش‌ها تاثیر بیشتری خواهد گذاشت؟
روش کاشت نواری یا FUT
کاشت ابرو فیت یکی از روش‌های قدیمی تر کاشت مو است که کاربرد بسیار زیادی دارد. البته این روش هنوز هم یکی از پرطرفدارترین روش‌ها برای کاشت مو و ابرو است. ابروهای کاشته شده با این روش جلوه‌ای طبیعی داشته و حالتی وز و شانه‌ای پیدا نمی کنند. در این روش با وجود دقت بالای جراح، در نهایت رشد ابروها در جهت بسیار مناسب بوده و زاویه رشد موها با موهای طبیعی ابرو کاملا منطبق است.
در روش کاشت نواری یا FUT موها معمولا از پشت گوش‌ها یا روی سر برداشته می‌شوند. در واقع برای برداشت موها یک برش نواری در قسمت موردنظر ایجاد شده و بعد از برداشت موها، برش ایجاد شده بخیه می‌خورد. کاشت ابرو به روش FUT دقیقا مانند روش نواری در کاشت مو یا کاشت ابرو FIT بدون درد است. در این روش گرافت های برداشت شده با استفاده از سوزن‌های مخصوص با دقت در ناحیه موردنظر کاشت می‌شوند تا جهت خواب ابروها و زاویه رشد موها با موهای طبیعی تفاوتی نداشته باشند.
ابروهای کاشته شده در این روش کاملا طبیعی هستند و به همین دلیل مانند ابروی طبیعی رشد می‌کنند. پس بعد از تثبیت نتایج کاشت می‌توانید ابروهای خود را مثل قبل اصلاح کنید.
روش غیر جراحی FUE
یکی دیگر از روش‌های کاشت ابرو، روش FUE یا برداشت غیرنواری و غیر جراحی است. این روش را می‌توان هم برای خانم‌ها و هم برای آقایان به کار گرفت و یکی از بی دردسرترین روش‌های کاشت ابرو است. در این روش تارهای مو از ناحیه پشت سر برداشته می‌شوند، چراکه در این ناحیه تراکم موها بیشتر است و به دلیل قطر کمتر، شباهت موها به موهای طبیعی ابرو نیز بسیار بیشتر خواهد بود. علاوه بر این ظرافت موها باعث می‌شود که ابروهای شما طبیعی‌تر شوند و کاشت با دقت بیشتری انجام شود.
جراحی انجام شده در این روش بسیار سبک‌تر از روش FUT است و به همین دلیل دوره نقاهت بسیار کوتاه‌تری هم دارد. پس از کاشت ابرو با این روش جای زخم بر روی بانک موی فرد باقی نمی‌ماند و به دلیل عدم نیاز به استراحت طولانی، فرد بعد از کاشت می‌تواند به کارهای روزمره خود بپردازد.
در روش FUE برای حفظ سلامت موها و فولیکول‌های آن، در هر انتقال تنها یک فولیکول برداشته شده و با زاویه مناسب در محل موردنظر کاشته می‌شود؛ بنابراین این روش نیازی به برش و بخیه نخواهد داشت. همین موضوع باعث می‌شود که FUE یکی از جراحی‌های کم تهاجمی باشد و به دلیل نبود زخم و خونریزی و طبیعتا درد کمتر به یکی از محبوب‌ترین روش‌های کاشت مو تبدیل شود.
امروزه از این روش نیز برای کاشت ابروها استفاده می‌شود. روش‌های SUT و Super FUE از روش‌های رایج کاشت ابرو هستند که همگی بر پایه استخراج فولیکول عمل می‌کنند. در این روش‌ها جراح از تکنیک‌های متفاوتی برای برداشت فولیکول و کاشت آن ها استفاده می‌کند؛ اما همه آن‌ها بدون برش، زخم و خونریزی هستند. علاوه بر آن نتایج این روش‌ها بسیار طبیعی است و تا آخر عمر باقی می‌مانند. به همین دلیل این روش‌ها از روش‌های پرطرفدار برای کاشت ابروها هستند.
بهترین کاندید کاشت ابرو
معمولا افرادی به‌طور مادر زادی ابروهای نازک یا کم‌پشتی دارند یا به دلایل مختلف ابروهای آن‌ها شروع به ریختن کرده است، بهترین کاندید برای کاشت ابرو هستند. همچنین بعضی افراد ممکن است ابروهایی بی‌حالت داشته باشند یا فرم ابروهای آن‌ها قرینه نباشد، با استفاده از کاشت ابرو می‌توانند این مشکلات را برطرف کرده و به ابروها فرمی قرینه و زیبا بخشید.
کاشت ابرو برای افرادی که به دلایل ارثی یا بیماری‌های مربوط به موها نظیر آلوپسی آره‌تا، آلوپسی توتالیس یا یونیورسالیس دچار ریزش ابرو شده‌اند، گزینه مناسبی برای کاشت ابرو نیستند. در مورد بیماری‌های دیگر نیز تا زمانی که بیماری کنترل نشده یا از بین نرود، نمی‌توان از کاشت ابرو برای فرم دهی به ابروها استفاده کرد. علاوه بر این افرادی که به دلایل مختلف نظیر سوختگی یا شکستگی همه یا بخشی از ابروی خود را به‌طور کامل از دست داده‌اند، می‌توانند ابروهای خود را مثل روز اول کنند.
افرادی که شرایط زیر در موردشان صدق می‌کند، کاندیدای مناسبی برای کاشت ابرو هستند:
- اگر به صورت مادرزادی و ژنتیکی ابروهای نازک یا کم‌پشتی دارید یا به طور کلی موهای ابرو در شما رشد نکرده‌اند.
- اگر از شکل، حالت یا فرم ابروهای خود رضایت ندارید.
- اگر به علت آسیب، سوختگی، بخیه، جراحی، شکستگی و … همه یا قسمتی از ابروی شما از دست رفته است یا می‌خواهید جای زخم یا بخیه‌ای در آن ناحیه را بپوشانید.
- اگر به علت یک بیماری زمینه‌ای (مانند اختلالات غده‌ی تیروئید) یا بیماری‌های پوستی، ابروهای شما دچار ریزش شده‌اند؛ بعد از درمان یا کنترل بیماری می‌توانید برای کاشت ابرو اقدام کنید.
- خانم‌هایی که به دلیل برداشتن بیش از حد ابروها، دچار نازکی یا کم‌پشت شدن ابرو شده‌اند.
- خانم‌هایی که ابروهای خود را تاتو کرده یا هاشور زده‌اند و می‌خواهند ظاهر ابروها طبیعی‌تر به نظر برسد.
اهمییت مشاوره صحیح قبل از کاشت ابرو
مهم‌تر از روزی که عمل کاشت ابرو در آن انجام می‌شود، روزهای قبل از کاشت است. چراکه در این روزها هر چیزی که شخص انتظار دارد و نتایج واقعی کاشت ابروها مشخص می‌شود و در روز عمل همه چیز بر پایه نتایج جلسات مشاوره قبل از عمل انجام خواهد شد. به همین دلیل بهتر است که در این جلسات با پزشک خود تعارف نکنید و همه سوالاتی را که ذهنتان را مشغول کرده، پرسیده و درباره انتظارات خود با پزشک صحبت کنید.
اگر مدل خاصی از ابرو را در نظر دارید، آن را به پزشک نشان دهید. پزشک با توجه به تجربه خود و ترکیب و حالت چهره شما، بهترین مدل را بر اساس مدل پیشنهادی شما تعیین می‌کند. در این جلسات همچنین سلامت عمومی شما بررسی می‌شود و در صورت نیاز به مصرف دارو یا انجام فعالیت خاصی، پزشک به شما اطلاع می‌دهد. یکی از مهم‌ترین کارهایی که در جلسات مشاوره قبل از کاشت ابرو انجام می‌شود، ریخت‌شناسی ابرو است. منظور از ریخت‌شناسی، شناسایی دقیق مشخصات ابرو است.
در فرایند ریخت‌شناسی حالت فعلی ابرو و حالت نهایی آن کاملا مشخص شده و زاویه مناسب برای کاشت ابرو و محل مناسب برای برداشت آن‌ها نیز تعیین می‌شود.
دلیل اهمیت چهره شناسی در کاشت ابرو
چرا ریخت‌شناسی قبل از کاشت ابرو تا این حد اهمیت دارد؟ در ادامه پاسخ این سوال را بیان خواهیم کرد.
جهت رشد موهای ابرو بسیار متفاوت است.
بر خلاف موهای سر که همگی در یک جهت رشد می‌کنند، موهای بخش‌های مختلف ابرو جهت‌گیری متفاوتی دارند. به همین دلیل تعیین زاویه مناسب کاشت اهمیت بسیاری دارد. اگر به ابروهای خود در آینه دقت کنید، متوجه خواهید شد که موهای ابرو در قسمت سر، تنه و دم ابروها زاویه‌های مختلفی دارند و همین موضوع باعث ایجاد فرم ابروها می‌شود. به‌علاوه رنگ موها، طول و ضخامت این قسمت‌ها نیز با یکدیگر متفاوت است. به همین دلیل باید با توجه به محل کاشت، موها از قسمت مناسبی برداشته شوند.
موهای ابرو با زاویه خاصی نسبت به فولیکول رشد می‌کنند.
موهای ابرو باید روی صورت فرد بخوابند و نباید از صورت فاصله داشته باشند. به همین دلیل زاویه آن‌ها نسبت به فولیکول اصلی بسیار متفاوت است و همین موضوع نیز باعث می‌شود که موهای ابرو رشد عمودی نداشته و بیشتر از اندازه خاصی رشد نکنند. توجه به این ویژگی به پزشک کمک می‌کند که بهترین محل را برای برداشت موها انتخاب کند. معمولا پشت گوش‌ها و ناحیه پشت سر که خود حالتی زاویه‌دار دارند، انتخاب مناسبی خواهد بود.
موهای ابرو تک تار مویی هستند.
اگر با دقت به موهای سر خود نگاه کنید، متوجه خواهید شد که چندین تار مو از یک روزنه بیرون زده‌اند. این نشان می‌دهد که موهای سر به‌صورت دسته‌ای رشد می‌کنند و واحدهای فولیکولی این موها با ابرو متفاوت است؛ اما موهای ابرو این‌طور نیستند. به همین دلیل هم هست که روش‌ها استخراج فولیکول که به‌صورت نقطه‌ای کاشت را انجام می‌دهند، روش‌های موفق‌تری برای کاشت ابروها هستند.
تفاوت چرخه رشد ابروها و موهای سر
معمولا موهای ابرو از اندازه خاصی بزرگ‌تر نمی‌شوند. این موضوع به این دلیل است که زمان قرار گرفتن در چرخه رشد این موها نسبت به موهای سر بسیار کمتر است. این موضوع ممکن است یکی از دردسرهای کاشت ابرو باشد. اگر پزشک تخصص کافی برای شناسایی منطقه مناسب برداشت فولیکول را نداشته باشد، موهای کاشته شده نسبت به موهای طبیعی ابرو با سرعت بیشتری رشد می‌کنند و به همین دلیل شخص نیاز دارد که با فاصله‌های زمانی بسیار کم آن‌ها را کوتاه یا اصلاح کند.
تعیین طرح ابروها قبل از کاشت
تا اینجای کار متوجه شدید که ریخت‌شناسی یکی از مهم‌ترین دلایل نیاز به جلسات مشاوره قبل از کاشت ابرو است. یکی دیگر از موارد مهمی که در جلسات قبل از عمل و البته بعد از ریخت‌شناسی ابروها باید انجام شود، تعیین طرح ابرو است. این موضوع مشخص می‌کند که فولیکول‌های برداشته شده باید دقیقا در چه محلی قرار بگیرند و زاویه آن‌ها نیز باید چگونه باشد. تعیین طرح ابرو معمولا با توجه به اصول زیبایی‌شناختی و بر اساس حالت فعلی ابروها و چهره فرد انجام می‌شود.
در تعیین طرح ابرو مهم‌ترین نکته این است که طرح جدید باید با کل صورت و به‌خصوص حالت چشم‌ها هماهنگی داشته باشد. در این فرایند باید نقطه شروع ابرو مشخص شود. تعیین نقطه شروع باعث می‌شود که ابروهای کاشته شده خیلی به هم نزدیک نشوند و فاصله زیادی هم نداشته باشند. علاوه بر نقطه شروع، باید نقطه پایانی را نیز مشخص کرد. این نقطه نیز نباید تا شقیقه‌ها کشیده شود یا به کناره صورت نزدیک باشد.
در نهایت خم ابرو که مهم‌ترین قسمت ابرو است تعیین می‌شود. محل قرارگیری خم ابرو تاثیر زیادی در حالت چهره فرد دارد. اگر خم ابرو بیش‌ازحد بالا یا پایین باشد، به چهره فرد حالتی متعجب، خشمگین یا ناراحت می‌بخشد و این اصلا خوشایند نیست.
در روز عمل چه اتفاقی می‌افتد؟
بعدازاینکه جراح و شخص متقاضی درباره طرح موردنظر ابروها به توافق رسیدند و معاینات تکمیل شد، تاریخ جراحی تعیین می‌شود. در روز جراحی پزشک باید از بانک موی تعیین شده فولیکول‌های مو را بردارد و آن‌ها را به محل‌های موردنظر در ابروها منتقل کند. برای کاشت ابرو، بانک موها معمولا نواحی پشت سر، گردن و پشت گوش‌ها است. نکته مهم این است که فولیکول‌های استخراج شده، باید تک تار مویی باشند. در غیر این صورت پزشک خود باید فولیکول را استخراج شده را تجزیه کرده و آن را به نوع تک تار مویی تبدیل کند.
تعداد گرافت‌های موردنیاز برای کاشت ابرو حدود ۴۰۰ عدد است؛ اما با توجه به تراکم ابروها ممکن است تعداد آن‌ها کمتر یا بیشتر شود. بعد از برداشت گرافت‌ها از محلی که موهای آن از نظر رنگ، ضخامت و نحوه رشد بیشترین شباهت را به موهای ابرو دارند، نوبت به کاشت آن‌ها می‌رسد.
توجه کنید که برداشت گرافت‌ها از طریق سوزن‌های بسیار ریزی انجام می‌شود و به همین دلیل هیچ زخم یا خونریزی در محل برداشت ایجاد نخواهد شد. گرافت‌های برداشته شده باید برای کاشت آماده شوند که این کار را کادر درمانی حاضر در اتاق جراحی انجام می‌دهند.
بعد از آماده‌سازی گرافت‌ها، پزشک متخصص با تیغ‌های بسیار ریزی سوراخ‌هایی در محل موردنظر ایجاد می‌کند و گرافت‌ها را در داخل این سوراخ‌ها قرار می‌دهد. در مرحله کاشت توجه به زاویه کاشت موها و جهت رشد آن‌ها بسیار مهم است. عدم توجه به این موضوع فرم ابرو را به هم می‌ریزد یا حتی ممکن است باعث رشد عمودی موهای ابرو شود. در همه این مراحل پزشک از بی‌حسی موضعی استفاده می‌کند. به همین دلیل شخص دیگر عوارض ناشی از بیهوشی را تجربه نخواهد کرد و دوره نقاهت بسیار کوتاه‌تری را نیاز خواهد داشت.
مراحل کاشت ابرو
طراحی ابرو : معمولاً در این مرحله از متقاضی درخواست می‌کنیم تا شکل ابروی دلخواه خود را روی صورت ترسیم کند. سپس جراح با بررسی طرح دلخواه بیمار و اندازه‌گیری مختلف، طرح را زیباسازی کرده و تلاش می‌کند تا تقارن بین ابروها رعایت شود. در این مرحله می‌توان از طرح‌های از پیش آماده هم استفاده کرد؛ اما ظاهر این طرح‌ها معمولاً کمی غیرطبیعی به نظر می‌رسد.
استخراج گرافت‌ها : برای کاشت ابرو معمولاً از ناحیه‌ی پشت سر، پشت گوش یا پایین گردن به عنوان بانک مو یا ناحیه دهنده استفاده می‌شود. موهای ناحیه‌ی پشت سر، ضخیم، بلند و معمولاً چندتایی هستند؛ ولی موهای ناحیه‌ی پشت گوش یا پایین کردن ظریف‌تر و کوتاه‌تر بوده و واحدهای فولیکولی تک تار مویی بیشتری دارند.
به طور معمول برای آقایان که ابروهای ضخیم‌تری دارند، از ناحیه‌ی پشت سر و پشت گوش استفاده می‌شود. برای خانم‌ها که ابروهای ظریف‌تری دارند، بیشتر از ناحیه‌ی پشت گوش و پایین گردن استفاده می‌شود.
کاشت گرافت‌ها : بعد از استخراج گرافت‌ها، کادر درمانی در زیر میکروسکوپ به آماده‌سازی گرافت‌ها برای کاشت مشغول شده و محصول کار خود را به جراح ارائه می‌دهند. جراح متخصص پیش از این که شروع به کاشت موها کند، محل ابروها را با بی‌حسی موضعی، کاملاً بی‌حس می‌کند.
سپس با استفاده از همان تیغ‌های بسیار ریز (که قطری بین ۰.۵ تا ۰.۷ میلی‌متر دارند) سوراخ‌هایی در طرح از پیش تعیین شده‌ی ابرو ایجاد و گرافت‌ها را درون آن قرار می‌دهد. در این مرحله باید به جهت رشد موها و همچنین زاویه‌ی آن‌ها نسبت به پوست دقت شود. اگر جراح از تجربه و مهارت کافی در کاشت گرافت‌ها برخوردار نباشد، نتیجه‌ی کاشت ابرو غیرطبیعی و نامطلوب خواهد شد.
منبع:
