تحریم‌ها عامل تعیین‌کننده‌ای در بدبختی‌های اقتصاد ایران نیست. ما از اواخر دهه 40 دچار یک موج تورم ساختاری هستیم، در این مدت فقط شش سال در تحریم بوده‌ایم. تحلیلگران باید به این سوال پاسخ دهند که تورم وحشتناک دهه 50 خورشیدی که طی آن نرخ رشد نقدینگی به 61 درصد رسید، چه علتی داشته است؟ نکته دوم اینکه تحریم‌ها حتماً روی تورم اثر می‌گذارد ولی فقط یک بار. بنابراین اولاً اثر تحریم تعیین‌کننده نیست و دوم اینکه فقط یک بار تاثیر می‌گذارد.
به‌هیچ‌وجه مشکل ایران تحریم نیست. بسیار قبل از تحریم‌ها و زمانی که ایران بزرگترین متحد آمریکا در سراسر آسیا بود، تورم‌های بسیار جدی ساختاری و مزمن داشتیم و الان هم داریم.
با وجود اعمال فشارهای اقتصادی شدید چرا روسیه و افغانستان تورم ندارند؟ در عین حال سه کشور از متحدان بزرگ آمریکا یعنی ترکیه، آرژانتین و پاکستان دارای تورم لگام‌گسیخته هستند. ایرانی‌ها چندان به افغانستان و پاکستان توجه نمی‌کنند درحالی‌که این دو کشور بسیار مهم هستند. پاکستان متحد بزرگ آمریکا در آسیای غربی است ولی امسال 35 درصد تورم دارد. نرخ تورم آرژانتین در سال گذشته 109 درصد بود و امروز که با هم صحبت می‌کنیم همچنان سه‌رقمی است. ترکیه هم نرخ تورم 50 درصد را تجربه کرد هرچند امروز در حال کاهش است. آیا اتفاقی از نظر مخالفت یا موافقت با آمریکا در این کشورها افتاده است؟ علت این تورم‌ها قطعاً مشکلات ساختاری داخلی است.
تورم ایالات متحده که در سال 2022 به 8 درصد رسید و تورم بریتانیا بعد از نیم قرن دورقمی شد، ناشی از تحریم نبود. آیا این دو کشور تحریم شده بودند؟
