معرفی سریال چیزهای عجیب (Stranger Things)

سریال چیزهای عجیب (Stranger Things) اثری علمی-تخیلی و ترسناک از نتفلیکس است که با داستان سرایی پیچیده، شخصیت های عمیق، و فضاسازی نوستالژیک دهه ۸۰ میلادی، مرزهای ژانر را درنوردیده و به پدیده ای جهانی تبدیل شده است. این سریال نه تنها مخاطبان جدید را جذب می کند بلکه طرفداران پر و پا قرص خود را نیز در هر فصل شگفت زده می سازد و به تجربه ای فراموش نشدنی از راز، هیجان و دوستی بدل می شود.

جهان بینی غنی و پر رمز و راز سریال «چیزهای عجیب»، از همان قسمت های نخستین، بینندگان را به سفری پرهیجان به گذشته می برد. این پدیده تلویزیونی که توسط برادران دافر خلق شده، نه تنها یک داستان سرگرم کننده را روایت می کند، بلکه به کاوشی عمیق در مفاهیم بلوغ، ترس از ناشناخته ها و قدرت بی بدیل دوستی می پردازد. محبوبیت بی سابقه «چیزهای عجیب» در پلتفرم نتفلیکس، گواهی بر توانایی آن در جذب مخاطبانی از نسل های مختلف است که همگی مشتاقانه خود را درگیر دنیای «هاوکینز» و چالش های ساکنانش می یابند. این مقاله نگاهی جامع به ابعاد مختلف این سریال، از خاستگاه و الهامات آن گرفته تا تأثیرات فرهنگی و اجتماعی اش، خواهد داشت.

چیزهای عجیب چیست؟ ماهیت یک پدیده فرهنگی

«چیزهای عجیب» (Stranger Things) یک سریال اینترنتی آمریکایی در ژانرهای علمی تخیلی و ترسناک است که توسط مت و راس دافر، مشهور به برادران دافر، ساخته شده است. این سریال که از تولیدات اصلی و موفق پلتفرم جهانی نتفلیکس به شمار می رود، از زمان پخش اولین فصل خود در سال ۲۰۱۶، به سرعت جایگاه ویژه ای در فرهنگ عامه پیدا کرده است. برادران دافر، علاوه بر نویسندگی، به همراه شان لوی و دن کوهن، از تهیه کنندگان اجرایی این اثر بوده اند که در موفقیت چشمگیر آن نقش کلیدی ایفا کرده اند. سریال با تلفیق هنرمندانه ژانرهای علمی تخیلی، ترسناک، درام، ماجراجویی و بلوغ، توانسته است طیف وسیعی از مخاطبان را به خود جذب کند و به یک نماد فرهنگی از نوستالژی دهه ۸۰ میلادی تبدیل شود.

داستان سریال: سفری به قلب رمز و راز هاوکینز

وقایع سریال «چیزهای عجیب» در اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی و در شهر کوچک و خیالی هاوکینز، واقع در ایالت ایندیانا، رخ می دهد. ایده اصلی و محور داستان، بر پایه مفهوم جهان های موازی و نظریه دنیاهای چندگانه بنا شده است. این سریال از همان ابتدا، مخاطب را به سفری پر از رمز و راز و اتفاقات فراطبیعی می برد که در آن مرز بین واقعیت و خیال به طرز شگفت انگیزی محو می شود.

فصل اول: سرآغاز حوادث عجیب

داستان فصل اول «چیزهای عجیب» با ناپدید شدن مرموز پسری نوجوان به نام ویل بایرز آغاز می شود. این اتفاق غیرمنتظره، خانواده، دوستان ویل و حتی کلانتر محلی، جیم هاپر، را به تکاپو می اندازد تا علت این حادثه را کشف کنند. در همین حین، یک دختر عجیب و غریب با توانایی های سایکوکینتیک (دورجنبی) به نام الون (Eleven) که از یک آزمایشگاه دولتی مخفی گریخته، به جمع دوستان ویل می پیوندد. ورود الون به داستان، پیچیدگی های بیشتری را به ماجرا اضافه می کند؛ زیرا او تنها کسی است که می تواند ارتباطی با «دنیای وارونه» (Upside Down) برقرار کند؛ یک بُعد موازی تاریک و خطرناک که موجوداتی وحشتناک را در خود جای داده است. ناپدید شدن ویل و ظهور الون، دریچه ای به سوی آزمایش های مخفی دولتی و تهدیدات فراطبیعی می گشاید و گروهی از کودکان را وارد ماجراجویی هایی فراتر از تصور می کند.

تداوم چالش ها در فصل های بعدی

با پیشرفت داستان در فصل های بعدی، چالش ها و تهدیدات از «دنیای وارونه» گسترش می یابد و شخصیت های جدیدی نیز به جمع بازیگران اضافه می شوند که هر کدام نقش مهمی در گسترش خطوط داستانی ایفا می کنند. شخصیت های اصلی سریال، در طول فصل ها با بزرگ تر شدن و تجربه وقایع بیشتر، دچار تغییر و تحول می شوند و باید با مسائل شخصی، اجتماعی و البته خطرات ماوراءطبیعی دست و پنجه نرم کنند. «دنیای وارونه» به یک تهدید دائمی تبدیل می شود که هر فصل به شکلی تازه و هولناک خود را نشان می دهد و ساکنان هاوکینز را درگیر می کند. این تداوم در روایت، همراه با معرفی دشمنان جدید و گسترش اساطیر سریال، تضمین کننده هیجان و پویایی داستان در طول فصل های متوالی بوده است.

تم های اصلی سریال

«چیزهای عجیب» فراتر از یک داستان علمی-تخیلی، به کاوش عمیق در تم های انسانی و اجتماعی می پردازد. دوستی پایدار میان بچه ها، اهمیت خانواده در مواجهه با بحران ها، و پیچیدگی های دوران بلوغ، از ستون های اصلی روایت هستند. سریال به زیبایی نشان می دهد که چگونه شخصیت ها با ترس های درونی و بیرونی خود مقابله می کنند و با نفوذ دولتی و آزمایش های مخفیانه روبه رو می شوند. این ترکیب از عناصر ماجراجویانه، ترسناک و انسانی، «چیزهای عجیب» را به اثری چندبعدی و ماندگار تبدیل کرده است.

شخصیت ها: قلب تپنده چیزهای عجیب

موفقیت «چیزهای عجیب» تا حد زیادی مدیون شخصیت پردازی قوی و بازی بی نظیر بازیگران آن است. برادران دافر با انتخاب دقیق بازیگران و توسعه لایه های شخصیتی عمیق، توانسته اند پیوندی ناگسستنی میان مخاطبان و قهرمانان داستان برقرار کنند. هر یک از شخصیت ها، چه کودکان و چه بزرگسالان، دارای قوس شخصیتی خاص خود هستند که در طول سریال شاهد تکامل و تحول آن ها هستیم.

نسل جوان: ستون های اصلی داستان

• مایک ویلر (فین ولفهارد)، داستین هندرسون (گیتن ماتارازو)، لوکاس سینکلر (کلب مک لاگلین)، ویل بایرز (نوآ اشنپ): این گروه چهارنفره از دوستان صمیمی، هسته اصلی سریال را تشکیل می دهند. دوستی آن ها، با تمام فراز و نشیب ها، سنگ بنای مقابله با تهدیدات «دنیای وارونه» است. هر یک از آن ها دارای ویژگی های شخصیتی منحصر به فردی هستند که به پویایی گروه کمک می کند؛ از ذهن منطقی مایک تا شوخ طبعی داستین و شجاعت لوکاس.
• الون/جین هاپر (میلی بابی براون): دختری مرموز با توانایی های خارق العاده که از آزمایش های دولتی گریخته است. الون، نمادی از قدرت و آسیب پذیری، در قلب داستان قرار دارد و به تدریج با کمک دوستانش هویت خود را می یابد و معنای خانواده را درک می کند.

نوجوانان و بزرگ ترها: لایه های حمایتی و پیچیده

• نانسی ویلر (ناتالیا دایر)، جاناتان بایرز (چارلی هیتون)، استیو هرینگتون (جو کیری): این گروه از نوجوانان، در ابتدا با درگیری های معمول دوران نوجوانی دست و پنجه نرم می کنند، اما به تدریج وارد دنیای پر خطر ماجراهای فراطبیعی می شوند. تحول شخصیتی استیو هرینگتون از یک قلدر دبیرستانی به یک محافظ دلسوز و محبوب، از نکات برجسته و بسیار مورد تحسین سریال است.
• جویس بایرز (وینونا رایدر): مادر ویل بایرز، زنی قوی و مصمم که در جستجوی فرزند گمشده اش، حاضر است هر کاری انجام دهد. بازی وینونا رایدر در نقش جویس، به خاطر عمق احساسی و توانایی اش در انتقال استرس و نگرانی، مورد تحسین قرار گرفته است.
• کلانتر جیم هاپر (دیوید هاربر): کلانتر شهر هاوکینز، شخصیتی با گذشته ای پیچیده که به تدریج به یک چهره پدری برای الون و محافظی برای شهر تبدیل می شود. رابطه او با الون و جویس، از نقاط عطف عاطفی سریال است.

انتخاب بازیگران، ترکیبی هوشمندانه از استعدادهای جوان و بازیگران باتجربه و شناخته شده بود. این ترکیب، به سریال اعتبار بخشید و بازی های قدرتمند، به ویژه از سوی بازیگران جوان، عامل اصلی در باورپذیری داستان های فراطبیعی و ایجاد ارتباط عاطفی با مخاطب شد.

الهامات و نوستالژی دهه ۸۰: سفری در زمان

یکی از دلایل اصلی موفقیت و جذابیت بی بدیل سریال «چیزهای عجیب»، توانایی بی نظیر آن در بازآفرینی فضای نوستالژیک دهه ۱۹۸۰ میلادی است. برادران دافر آشکارا اعلام کرده اند که این سریال ادای دین به فرهنگ پاپ آن دوران، به ویژه فیلم ها، کتاب ها و موسیقی است که در کودکی با آن ها بزرگ شده اند. این الهامات، نه تنها در داستان و فضاسازی، بلکه در تمامی جزئیات بصری و شنیداری سریال مشهود است.

تأثیرپذیری از اساتید ژانر

برادران دافر به طور ویژه از آثار دو ستاره بزرگ ژانرهای ترسناک و علمی تخیلی، یعنی استیون کینگ و استیون اسپیلبرگ، تأثیر گرفته اند. از استیون کینگ، رمان های ترسناک با محوریت کودکان و نوجوانان (مانند «آن» و «جسد») و از اسپیلبرگ، فیلم های ماجراجویانه و علمی تخیلی (مانند «ای.تی. موجود فرازمینی» و «گونیز») الهام گرفته شده است. این ترکیب، داستانی را خلق کرده که همزمان دلهره آور، ماجراجویانه و عمیقاً انسانی است. کارگردانانی چون جان کارپنتر نیز با فضای ترسناک و موسیقی های سینث ویو (Synthwave) دهه ۸۰، بر لحن بصری و شنیداری سریال تأثیر گذاشته اند.

بازسازی دقیق دهه ۸۰

«چیزهای عجیب» فراتر از یک ارجاع سطحی، به شکلی هنرمندانه نوستالژی دهه ۸۰ را به تصویر می کشد. لباس ها، مدل موها، موسیقی متن که سرشار از آهنگ های محبوب آن دوران است، بازی های ویدیویی (مانند Dragon’s Lair)، پوستر فیلم ها، اسباب بازی ها و حتی مدل ماشین ها، همگی به دقت بازسازی شده اند. این توجه به جزئیات، به مخاطبان قدیمی حس آشنایی و دلتنگی می دهد و برای نسل های جدید، فرصتی برای تجربه یک دوران متفاوت را فراهم می کند.

برادران دافر با الهام از آثار استیون کینگ و استیون اسپیلبرگ، یک جهان بینی خاص را در «چیزهای عجیب» خلق کرده اند که ترکیبی بی نظیر از ترس، ماجراجویی و بلوغ است.

سریال همچنین به عناوین دیگری مانند مجموعه فیلم های «بیگانه» (Alien)، «کنار من بمان» (Stand by Me)، انیمه هایی چون «آکیرا» (Akira) و بازی های ویدیویی مانند «سایلنت هیل» (Silent Hill) و «آخرین بازمانده از ما» (The Last of Us) نیز ارجاع می دهد که نشان دهنده گستردگی منابع الهام بخش خالقان آن است. این لایه های متعدد از ارجاعات فرهنگی، به غنای سریال افزوده و آن را به یک تجربه دیداری چندوجهی تبدیل کرده است.

ساخت و تولید: پشت پرده جادو

فرآیند ساخت و تولید «چیزهای عجیب» خود داستانی شنیدنی از اراده، نوآوری و چالش های پشت سر گذاشته شده است. برادران دافر با یک ایده خام و عشق به سینمای دهه ۸۰، سفری را آغاز کردند که در نهایت به یکی از محبوب ترین سریال های تاریخ تلویزیون منجر شد.

از مونتاوک تا هاوکینز

ایده اولیه سریال با نام «مونتاوک» شکل گرفت و قرار بود وقایع آن در منطقه مونتاوک لانگ آیلند رخ دهد. دلیل انتخاب این مکان، فیلمبرداری فیلم «آرواره ها» (Jaws) اثر استیون اسپیلبرگ در آنجا بود که برادران دافر قصد داشتند فضای آن فیلم را بازسازی کنند. اما پس از مشخص شدن خطوط داستانی، آن ها تصمیم گرفتند مکان را به یک شهر خیالی به نام هاوکینز، ایندیانا تغییر دهند تا آزادی عمل بیشتری در خلق رویدادها و شخصیت ها داشته باشند.

چالش های یافتن حامی مالی

برادران دافر فیلم نامه قسمت اول را به همراه یک کتابچه ۲۰ صفحه ای برای معرفی ایده هایشان به بیش از ۱۵ شبکه کابلی ارائه دادند، اما همگی آن را رد کردند. دلیل اصلی رد شدن، عدم تمایل شبکه ها به داستانی با محوریت کودکان بود. حتی برخی پیشنهاد دادند که تمرکز داستان به جای کودکان، بر روی تحقیقات کلانتر هاپر باشد. اما سرانجام دن کوهن، تهیه کننده، فیلم نامه را خواند و آن را برای شان لوی فرستاد. این دو، پتانسیل بالای ایده را درک کرده و حق ساخت آن را خریدند. پس از آن، نتفلیکس، که در آن زمان به دنبال تولید محتوای اصلی و نوآورانه بود، با شنیدن داستان قسمت اول، بلافاصله حاضر به حمایت مالی و پخش سریال شد. این اتفاق در اوایل سال ۲۰۱۵ رخ داد و نقطه عطفی در مسیر تولید سریال بود.

کارگردانی، فیلمبرداری و جلوه های ویژه

برادران دافر، به همراه شان لوی، مسئولیت کارگردانی قسمت های مختلف سریال را بر عهده داشتند. آن ها برای بازتاب دقیق فضای دهه ۸۰، تحقیقات گسترده ای انجام دادند و لوکیشن ها، از جمله خانه جویس بایرز، به صورت کامل بازسازی شدند. فیلمبرداری فصل اول از نوامبر ۲۰۱۵ در جکسون، جورجیا آغاز شد. برای دستیابی به جلوه بصری فیلم ها و سریال های دهه ۸۰، از دوربین های دیجیتالی خاصی موسوم به رد (Red Digital Cinema) استفاده شد. برادران دافر علاقه ای به جلوه های ویژه کامپیوتری گسترده نداشتند و تا حد امکان از جلوه های عملی و کاربردی استفاده کردند؛ تنها برای جزئیات و صحنه های پیچیده تر، مانند خلق موجود «دموگورگن» (Demogorgon) و طراحی «دنیای وارونه»، به جلوه های ویژه دیجیتال و فناوری پرده سبز متوسل شدند. این رویکرد، به حفظ حس واقع گرایی و نوستالژی کمک شایانی کرد.

اهمیت موسیقی متن و طراحی صدا

موسیقی متن «چیزهای عجیب» که توسط کایل دیکسون و مایکل ستین، پایه گذاران گروه موسیقی «بازمانده» ساخته شده، نقش حیاتی در فضاسازی و ایجاد حس نوستالژی ایفا می کند. این دو آهنگساز با الهام از موسیقی فیلم های دهه ۸۰، به ویژه آثار ژان میشل ژار و ونگلیس، قطعاتی را خلق کردند که به سرعت مورد تحسین قرار گرفت و به یکی از پرفروش ترین آلبوم های سال ۲۰۱۶ تبدیل شد. موسیقی متن، با الهام از سینث سایزرها و سبک های الکترونیکی آن دوران، به قدری قدرتمند است که به نمادی از خود سریال بدل شده و به طور فعال در روایت داستان و تقویت هیجانات نقش دارد. دیکسون و ستین برای فصل دوم نیز بازگشتند و موسیقی را با لحنی تاریک تر و جدی تر نسبت به فصل اول ساختند که این نیز با استقبال بسیار خوبی مواجه شد.

استقبال و جوایز: چرا چیزهای عجیب مورد تحسین قرار گرفت؟

از همان آغاز پخش، «چیزهای عجیب» با استقبال گسترده و بی سابقه ای از سوی منتقدان و تماشاگران مواجه شد. این سریال نه تنها در آمریکا، بلکه در سراسر جهان به یک پدیده فرهنگی تبدیل شد و تحسین های بسیاری را به خود اختصاص داد.

بازخوردهای منتقدان و تماشاگران

فصل اول سریال، طبق گزارش وبسایت راتن تومیتوز (Rotten Tomatoes)، با ۹۶٪ رأی مثبت منتقدان و میانگین نمره ۸.۱/۱۰، به موفقیت چشمگیری دست یافت. منتقدان، داستان پردازی قدرتمند، کارگردانی خلاقانه، بازی های بی نظیر تیم بازیگران (به ویژه استعدادهای جوان)، فضاسازی اتمسفریک، موسیقی متن گوش نواز و ارجاعات هوشمندانه به عناصر دهه ۸۰ را از مهم ترین عوامل موفقیت سریال دانستند. در متاکریتیک (Metacritic) نیز، با احتساب ۳۴ نقد، نمره ۷۶/۱۰۰ را کسب کرد که نشان دهنده بازخوردهای «اغلب مثبت» بود. محبوبیت سریال در میان تماشاگران به قدری زیاد شد که به سرعت به لیست ۲۵۰ سریال برتر بانک اطلاعات اینترنتی فیلم ها (IMDb) راه یافت و طبق نظرسنجی نتفلیکس تا سال ۲۰۱۷، بالاتر از سریال های محبوبی چون «نارنجی همان سیاه است» و «خانه پوشالی»، در رتبه اول پربیننده ترین محصولات نتفلیکس قرار گرفت.

فصل های بعدی نیز به همین ترتیب مورد تحسین قرار گرفتند: فصل دوم با ۹۴٪ و فصل سوم با ۹۶٪ رأی مثبت منتقدان در راتن تومیتوز، موفقیت سریال را ادامه دادند. این روند مثبت نشان داد که «چیزهای عجیب» توانایی حفظ کیفیت و جذب مخاطب در طول زمان را دارد و صرفاً یک موفقیت زودگذر نبوده است.

جوایز و نامزدی های مهم

«چیزهای عجیب» در طول دوران پخش خود، موفق به کسب جوایز متعدد و نامزدی های فراوانی در جشنواره ها و مراسم های معتبر سینمایی و تلویزیونی شده است. این سریال در شصت و نهمین دوره جوایز امی (Emmy Awards) در شانزده رشته نامزد دریافت جایزه شد که از جمله افتخارات مهم آن است. در سال ۲۰۱۶، جایزه بهترین تیم بازیگری از مراسم انجمن بازیگران (Screen Actors Guild Awards) را از آن خود کرد که گواهی بر عملکرد درخشان بازیگران آن بود. همچنین، چهار بار نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب (Golden Globe) در رشته های مختلف شده است، از جمله نامزدی بهترین بازیگر نقش زن اصلی سریال درام برای وینونا رایدر که نقش آفرینی بی نظیری را به نمایش گذاشت. این جوایز، اعتبار و جایگاه هنری «چیزهای عجیب» را در صنعت سرگرمی تثبیت کرده است.

تأثیرات اجتماعی و فرهنگی: فراتر از یک سریال

«چیزهای عجیب» فراتر از یک سرگرمی صرف، تأثیرات عمیقی بر فرهنگ عامه، مد، موسیقی و حتی رفتارهای اجتماعی گذاشته است. این سریال به سرعت از مرزهای تلویزیون فراتر رفته و به پدیده ای جهانی تبدیل شده است که بازتاب گسترده ای در بخش های مختلف جامعه داشته است.

عدالت برای باربارا و قدرت طرفداران

یکی از نمونه های برجسته تأثیر اجتماعی سریال، کمپین «عدالت برای باربارا» (Justice for Barb) بود. شخصیت باربارا (با بازی شانون پورسر) که در فصل اول به عنوان دوست نانسی و یک دختر معصوم و درس خوان معرفی می شود، در اوایل داستان توسط هیولای «دنیای وارونه» کشته شد. مرگ او به سرعت در شبکه های اجتماعی سروصدا کرد و طرفداران، به ویژه نوجوانان، با راه اندازی کمپین هایی خواستار بازگشت این شخصیت به سریال در فصل دوم شدند. این اتفاق نشان داد که چگونه یک شخصیت فرعی می تواند پیوند عمیقی با مخاطب برقرار کند و قدرت جامعه طرفداران تا چه اندازه می تواند بر روایت و فضای پیرامون یک اثر تأثیر بگذارد. اگرچه باربارا به سریال بازنگشت، اما این کمپین باعث نامزدی شانون پورسر برای جایزه امی بهترین بازیگر نقش مکمل زن سریال درام شد.

افزایش فروش وافل Eggo و تأثیر بر مصرف گرایی

یکی دیگر از تأثیرات جالب سریال، افزایش قابل توجه فروش وافل های برند Eggo بود. این نوع وافل، غذای مورد علاقه شخصیت الون است و ارتباط او با این محصول به قدری نمادین شد که شرکت صنایع غذایی آمریکایی کیلوگ (Kellogg’s)، طی گزارشی اعلام کرد که پس از پخش «چیزهای عجیب» و محبوبیت آن، میزان خرید و مصرف وافل Eggo در میان خانواده های آمریکایی به طرز چشمگیری افزایش یافته است. این اتفاق نمونه ای بارز از تأثیرگذاری محتوای بصری بر الگوهای مصرف گرایی و بازاریابی محصولات است.

تأثیر بر مد، موسیقی و پاپ کالچر

«چیزهای عجیب» به طور گسترده ای بر مد و فشن، به ویژه در زمینه احیای سبک های دهه ۸۰، تأثیر گذاشت. لباس ها، مدل موها و حتی عینک های آفتابی دهه هشتادی، دوباره مورد توجه قرار گرفتند. موسیقی متن سریال و آهنگ های لایسنس شده از آن دهه نیز مجدداً در چارت ها و لیست های پخش محبوب شدند. این سریال، با ارجاعات فراوان به فیلم ها، بازی ها و موسیقی آن دوران، به یک مرجع فرهنگی برای گفت وگو و یادآوری خاطرات گذشته تبدیل شده است.

در دیگر رسانه ها و محصولات جانبی

محبوبیت سریال به تولید انواع محصولات جانبی و حضور در دیگر رسانه ها نیز منجر شد. در تاریخ ۴ اکتبر ۲۰۱۷، نتفلیکس یک بازی موبایل بر اساس فصل اول سریال برای سیستم عامل های اندروید و iOS منتشر کرد که با الهام از بازی های پیکسلی دهه ۸۰ ساخته شده بود. شرکت سونی اینتراکتیو اینترتینمنت نیز از ساخت یک بازی واقعیت مجازی (VR) برای پلی استیشن خبر داد. این گسترش در رسانه ها و محصولات، نشان دهنده عمق نفوذ «چیزهای عجیب» در صنعت سرگرمی و توانایی آن در ایجاد یک جهان داستانی فراتر از مدیوم اصلی خود است.

حواشی و چالش ها: اتهام سرقت ادبی

مانند بسیاری از آثار هنری محبوب، «چیزهای عجیب» نیز از حواشی و چالش هایی بی نصیب نماند. یکی از جنجالی ترین این موارد، اتهام سرقت ادبی بود که توسط فیلم سازی به نام چارلی کسلر علیه برادران دافر مطرح شد. این موضوع، هرچند به نتیجه خاصی منجر نشد، اما برای مدتی توجه رسانه ها را به خود جلب کرد.

در آوریل ۲۰۱۸، چارلی کسلر دادخواستی را علیه برادران دافر تنظیم کرد و ادعا نمود که آن ها ایده او را به سرقت برده اند. کسلر پیش از این، در سال ۲۰۱۲، فیلم کوتاهی به نام «مونتاوک» ساخته بود که داستان آن درباره ناپدید شدن مرموز یک پسر بچه، دخالت یک آزمایشگاه دولتی و ظهور هیولایی از دنیای دیگر بود. او مدعی شد که در سال ۲۰۱۴ و طی جشنواره فیلم ترایبکا، ایده داستانی خود را برای برادران دافر تعریف کرده و قصد داشته این فیلم کوتاه را به یک فیلم بلند با نام «پروژه مونتاوک» تبدیل کند. کسلر بر این باور بود که برادران دافر ایده داستانی و حتی برخی عناصر بصری او را در ساخت «چیزهای عجیب» مورد استفاده قرار داده اند و خواستار دریافت خسارت مالی و حقوقی شد.

نتفلیکس در قبال این ادعا واکنش رسمی نداشت، اما وکیل برادران دافر تمامی اتهامات را رد کرد و اعلام نمود که برادران دافر هرگز فیلم کوتاه آقای کسلر را تماشا نکرده اند و از ایده های ایشان نیز در سریال «چیزهای عجیب» استفاده نکرده اند. همچنین، برخی روزنامه نگاران و منتقدان اشاره کردند که ایده اصلی فیلم کوتاه «مونتاوک» خود از یک پروژه سری و افسانه ای به همین نام، که در سال ۱۹۹۲ در کتابی تحت عنوان «پروژه مونتاوک: آزمایش زمان» مطرح شده بود، الهام گرفته شده است. این موضوع به پیچیدگی پرونده افزود، اما در نهایت، دادگاه این پرونده را رد کرد و اتهامات سرقت ادبی به جایی نرسید.

چرا باید چیزهای عجیب را تماشا کنید؟

«چیزهای عجیب» بیش از یک سریال معمولی است؛ این یک تجربه جامع و فراموش نشدنی است که هر بیننده ای را، فارغ از سلیقه ژانری، جذب خود می کند. اگر به دنبال دلایلی برای آغاز یا ادامه تماشای این پدیده فرهنگی هستید، موارد زیر را در نظر بگیرید:

ترکیب ژانری بی نظیر

سریال به طرز ماهرانه ای عناصر علمی تخیلی، ترسناک، درام، کمدی و ماجراجویی را در هم می آمیزد. شما می توانید از هیجان یک داستان پر رمز و راز، دلهره یک ماجرای ترسناک، عمق احساسی یک درام بلوغ و شوخی های بانمک شخصیت ها به طور همزمان لذت ببرید. این ترکیب، «چیزهای عجیب» را از تک بعدی بودن خارج کرده و آن را برای طیف وسیعی از مخاطبان جذاب می کند.

نوستالژی دهه ۸۰

اگر از علاقمندان به فرهنگ و فضاهای دهه ۸۰ میلادی هستید، این سریال برای شما یک سفر در زمان تمام عیار خواهد بود. از موسیقی متن گرفته تا لباس ها، مدل موها، ارجاعات فرهنگی و حتی حال و هوای کلی فیلم برداری، همه و همه به دقت برای بازآفرینی آن دوران طراحی شده اند. این ویژگی، به ویژه برای کسانی که با فیلم ها و سریال های آن زمان خاطره دارند، بسیار دلنشین خواهد بود.

شخصیت های دوست داشتنی و پیچیده

یکی از بزرگترین نقاط قوت سریال، شخصیت پردازی عمیق و بازی های درخشان است. از کودکان کنجکاو و شجاع گرفته تا نوجوانان در حال بلوغ و بزرگسالان خسته از زندگی که ناگهان وارد ماجراهایی فراطبیعی می شوند، همگی دارای لایه های شخصیتی و قوس های داستانی جذاب هستند. تحول شخصیت ها، به ویژه استیو هرینگتون، نمونه ای بارز از پویایی روایت است که شما را به شدت با سرنوشت آن ها درگیر می کند.

داستان سرایی پر رمز و راز و هیجان انگیز

«چیزهای عجیب» هرگز اجازه نمی دهد که خسته شوید. هر فصل با یک معمای جدید آغاز می شود و شما را تا آخرین لحظه در تعلیق نگه می دارد. روایت پر از اتفاقات غیرمنتظره، موجودات عجیب و آزمایش های مخفیانه است که دائماً حس کنجکاوی و هیجان را در شما زنده نگه می دارد. این سریال، داستان گویی را در بالاترین سطح خود به نمایش می گذارد.

تولید باکیفیت و جلوه های ویژه هوشمندانه

با وجود اینکه سریال به دنبال بازآفرینی حس فیلم های قدیمی است، از نظر تولید بسیار باکیفیت است. جلوه های ویژه، طراحی لباس، کارگردانی و فیلم برداری، همگی در بالاترین سطح قرار دارند و به خلق یک دنیای باورپذیر و در عین حال شگفت انگیز کمک می کنند. موسیقی متن نیز به تنهایی یک شاهکار هنری است که به اتمسفر سریال عمق می بخشد.

اگر به دنبال سریالی هستید که شما را به سفری پرهیجان در یک دنیای پر از رمز و راز ببرد، شما را به یاد دوران خوش گذشته بیندازد و با شخصیت هایی همراه کند که هرگز فراموش نمی کنید، «چیزهای عجیب» انتخابی بی نظیر است. این سریال برای همه، از طرفداران علمی تخیلی و ترسناک گرفته تا کسانی که به دنبال یک درام خانوادگی با چاشنی ماجراجویی هستند، حرفی برای گفتن دارد.

نتیجه گیری

«چیزهای عجیب» نه فقط یک سریال تلویزیونی، بلکه یک پدیده فرهنگی جامع است که به واسطه داستان سرایی خلاقانه، شخصیت های عمیق، و وفاداری به ریشه های ژانر علمی-تخیلی و ترسناک دهه ۸۰ میلادی، جایگاه ویژه ای در تاریخ سرگرمی پیدا کرده است. برادران دافر با ترکیب ماهرانه نوستالژی، وحشت و بلوغ، اثری را خلق کرده اند که توانسته است دل میلیون ها نفر در سراسر جهان را به دست آورد. این سریال، با هر فصل، مرزهای روایت را گسترش می دهد و نشان می دهد که چگونه یک داستان می تواند فراتر از مدیوم اصلی خود، بر جامعه و فرهنگ تأثیر بگذارد.

«چیزهای عجیب» دعوتی است برای غرق شدن در دنیایی پر از رمز و راز، دوستی های ناگسستنی، و رویارویی با ناشناخته ها. تماشای این سریال، تجربه ای بی نظیر از هیجان، دلهره و یادآوری خاطراتی شیرین از دوران کودکی را به ارمغان می آورد و جایگاه آن را به عنوان یکی از مهم ترین و محبوب ترین سریال های دهه اخیر تثبیت می کند.