کود نیترات آمونیوم برای خیار

یکی از نیازهای کلیدی گیاه برای رشد نیتروژن است. این درشت مغذی مسئول تولید اندام های رویشی و سبز بودن گیاه است و سلامت کلی را بهبود می بخشد. نیتروژن از جو به دست می آید، اما این شکل، دارای پیوند شیمیایی قوی است که جذب آن برای گیاهان دشوار است. اشکال ساده‌تر نیتروژن که در کودهای فرآوری‌شده وجود دارد شامل نیترات آمونیوم است.

آمونیوم نیترات اولین کود نیتروژن جامد (N) بود که در مقیاس بزرگ تولید شد، اما محبوبیت آن در سال های اخیر کاهش یافته است. این کود یک منبع N معمولی است، زیرا حاوی نیترات و آمونیوم است و محتوای مواد مغذی نسبتا بالایی دارد. فروش نیترات آمونیوم در مجموعه ما با توجه به رعایت تمامی استاندارهای لازم این کود انجام می گیرد.

نیترات آمونیوم چیست؟

این نوع کود از دهه ۱۹۴۰ به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است. این یک ترکیب نسبتاً ساده برای ساخت است و ارزان است و آن را به بهترین انتخاب برای کشاورزان تبدیل می کند. نیترات آمونیوم در باغ ها با سایر ترکیبات پایدار می شود. این کود به دلیل تخلخل و حلالیت بالا نیتروژن مورد نیاز را خیلی سریع در اختیار گیاه قرار می دهد.

از دهه ۱۹۴۰، عموم مردم از کودهای نیتروژن دار استفاده می کردند. کود با نیتروژن به عنوان یک ترکیب مستقیم، آسان و قیمت مناسب در بین کارشناسان کشاورزی محبوب شده است. یکی از منابع اصلی نیتروژن مورد استفاده در مقیاس بزرگ آمونیوم نیترات است که در کودهای معمولی مانند کمپوست یافت می شود.

نیترات آمونیوم یک نمک کریستالی بی بو و تقریبا بی رنگ است. استفاده از نیترات آمونیوم در باغ ها و مزارع کشاورزی در مقیاس بزرگ رشد گیاه را افزایش می دهد و منبع نیتروژن آماده ای را فراهم می کند که گیاهان می توانند از آن استخراج کنند. کود نیترات آمونیوم یک ترکیب ساده برای ساخت است. هنگامی که گاز آمونیاک با اسید نیتریک واکنش می دهد ایجاد می شود. واکنش شیمیایی شکل غلیظی از آمونیوم نیترات را تولید می کند که مقادیر زیادی گرما تولید می کند. به عنوان یک کود، این ترکیب به صورت گرانول استفاده می شود و با سولفات آمونیوم ذوب می شود تا ماهیت فرار ترکیب را به حداقل برساند.

کمپوست، حاوی حدود ۳۴٪ ​​نیترات آمونیوم است، اگرچه این درصد ممکن است در مخلوط کود حاوی سایر مکمل های گیاهی یا با اشکال متراکم نیتروژن متفاوت باشد.

نحوه استفاده از کود آمونیوم نیترات در باغ شما

برای بدست آوردن میزان دقیق نیتروژن در خاک، آزمایش خاک را در مناطق مربوطه انجام دهید. این آزمایش را می توانید با کمک آزمایشگاه آب و خاک ای یا از طریق کیت های تست خانگی انجام دهید.

هنگامی که مقدار نیتروژن در خاک را تعیین کردید، یک نمودار راهنما را پیدا کنید تا میزان توصیه شده نیترات آمونیوم را برای خاک و گیاهان در حال رشد خود را تعیین کنید. کود پخش کن را با گرانول آمونیوم نیترات پر کنید و تراز پخش کننده خود را طوری تنظیم کنید که کود به طور مساوی توزیع شود.

نیتروژن را از آمونیاک و نیترات تامین می کند. روش استاندارد کاربرد با پخش گرانول است. این کود به سرعت در آب ذوب می شوند تا نیتروژن در خاک آزاد شود. میزان مصرف دو سوم تا یک سوم فنجان (۱۵۷.۵ – ۳۱۵ میلی لیتر) کود نیترات آمونیوم در هر ۱۰۰۰ فوت مربع (۹۳ متر مربع) زمین است.

پس از پخش کود، باید آن را به طور کامل آبیاری کرد. نیتروژن به سرعت از طریق خاک به سمت ریشه های گیاه حرکت می کند تا سریع جذب شود. بیشترین کاربرد کود در باغات سبزیجات و کوددهی علوفه و مراتع به دلیل نیاز بالا به نیتروژن زیاد است.

خطرات استفاده از نیترات آمونیوم

اگر به طور معمول و در معینی استفاده شود، مشکلی نخواهد داشت. با این حال، استنشاق این ماده در مقادیر زیاد و منجر به مسمومیت شیمیایی خواهد شد. به دلیل سمیت آمونیوم، اگر این کود در غلظت های بالا بلعیده شود علائمی شامل سرگیجه، سردرد، درد معده، استفراغ، اسهال خونی، تشنج و نارسایی قلبی به وجود می آید. نیترات آمونیوم ممکن است باعث آتش سوزی یا انفجار شود.

اقدامات احتیاطی هنگام استفاده از نیترات آمونیوم

این ماده قوی و خطرناک است که در مواد منفجره استفاده می شود. در حین استفاده به خوبی خود را بپوشانید و از منابع اشتعال دوری کنید، زیرا در صورت استفاده نادرست ممکن است باعث انفجار شود. هنگام استفاده از نیترات آمونیوم به گیاهان، همیشه به صورت دایره ای و به دور از ریشه ها استفاده کنید.

همیشه برای جلوگیری از سوختگی از دستکش استفاده کنید.

نیترات آمونیوم استفاده نشده را در جای خشک و خنک نگهداری کنید.

کاربردی ترین جایگزین ها برای نیترات آمونیوم

برای کشت محصول یا سایر نگرانی‌های مربوط به مواد مغذی گیاه، موارد زیر در غیاب نیترات آمونیوم جایگزین مناسبی خواهند بود:

نیترات پتاسیم

نیترات آمونیوم اوره

سولفات آمونیوم

نیتروژن اوره

شرایط نگهداری و پرورش خیار درختی

خاک مناسب خیار درختی

pH مناسب برای کاشت خیار ۵/۵ تا ۶/۷ می باشد.خیار با کیفیت عالی در خاک های سبک و نرم با آب کافی حاصل می شود. زمین های خیلی گرم و خیلی سرد برای کشت این گیاه مناسب نیستند. خیار به خاک های شور حساس است و اگر حرارت شب کمتر از ۵  درجه سانتی گراد باشد میوه ها درست تشکیل نمی شوند و یا دچار تغییرات فیزیولوژیک خواهند شد.

نور مورد نیاز خیار درختی

تمام سبزی های تیره کدوئیان گیاه فصل گرم می باشند و برای حصول نتیجه مطلوب نیاز بالایی به نور خورشید دارند. خیار را می توان هم درخانه و هم در هوای آزاد کشت کرد. در مناطق معتدل و معتدل سرد مانند تهران ، اصفهان ، کرج و شمیرانات یکی از مواقعی که می توان خیار را در هوای آزاد کشت نمود اواخر مردادماه می باشد که تحت عنوان کشت پائیزه انجام می گیرد .

بنابراین در بهار و تابستان درفضای آزاد ودر پائیز و زمستان در داخل آپارتمان و یا گلخانه و یا در زیر نایلون می توان به کشت خیار پرداخت .در صورتیکه زمان کشت درجه حرارت هوا کمتر از ۱۵ درجه سانتیگراد باشد بذرها سبز نخواهند شد،ولی در درجه حرارت ۲۰ درجه سانتیگراد پس از ۶ روز و در ۲۵ درچه سانتیگراد پس از ۴ روز و در حرارت ۳۰ تا ۳۵ درجه سانتیگراد پس از ۳ روز جوانه ها از خاک خارج می شوند.

دمای مناسب خیار درختی

خیار محصول فصل گرم است و در دمای ۳۰-۱۸ درجه سانتی گراد بهترین رشد خود را دارد.

آبیاری خیار درختی

هر ۷-۵ روز نیاز به آبیاری دارد و آبیاری آن باید به آرامی انجام شود.

به علت حساسیت گیاه خیار به عوامل شوری و سختی آب، نباید کل کود را درجا استفاده نمود، بلکه به صورت آهسته و به شکل آبیاری یا محلول پاشی باید صورت گیرد.

 نیتروژن

نیتروژن یکی از عناصر ماکرو المنتی است که گیاه خیار به آن نیاز زیادی دارد چرا که کمبود آن سبب کاهش رشد، زردی و کوچکی برگ ها، ریزش زودتر از موعد برگ ها، میوه های کوتاه و ضخیم شده و باعث می شود تا رنگ خیار به سبز کم رنگ تغییر پیدا کند و در برخی موارد سبب جمع شدن انتهای خیار می گردد. لذا می توان از کود نیتروژن به عنوان کود افزایش باردهی خیار استفاده نمود که به دو شکل نیز موجود است. کودهای عضوی شامل کودهای حیوانی، پودر استخوان، خون خشک و کودهای شیمیایی شامل نیترات آمونیوم، فسفات آمونیوم و نیترات کلسیم و غیره می باشد.

فسفر

فسفر از عناصری است که خیار به آن نیاز شدیدی دارد که کمبود آن در خیار سبب توقف رشد گیاه، سخت شدن و تغییر رنگ برگ های جوان کوچک به سمت سبز تیره و مایل به خاکستری می گردد. همچنین کمبود فسفر در خیار سبب عدم انتقال انرژی در طی فتوسنتز و تجمع مواد قندی در برگ و ساقه شده که در نتیجه ی ترشح هورمون، برگ و ساقه را ارغوانی رنگ می کند.

 پتاسیم

پتاسیم نیز از دیگر ماکرو المنت هایی است که گیاه به آن نیاز شدید دارد. پتاسیم در خیار دارای نقش های متنوعی همچون، مورد نیاز برای رشد مناسب و عملکرد بالا و کیفیت مطلوب، متعادل نمودن اسیدهای عمومی تولید شده درون سلول ها و کنترل تعریق دارد. در نتیجه کمبود آن سبب زرد شدن حاشیه ی برگ ها، انتهای رشد نکرده ی خیار به همراه نوک بلند می گردد. باید توجه داشت که مصرف زیاد کودهای نیتروژن و فسفر اثر منفی بر روی کود پتاسیم دارد و زیادی عناصر کلسیم و منیزیم در کود افزایش باردهی خیار، به دلیل خاصیت رقابتی، سبب تشدید کمبود پتاسیم می گردد.

 کلسیم

عنصر کلسیم در گیاه غیر قابل انتقال است لذا باید همیشه در دسترس گیاه خیار قرار گیرد به طوری که کمبود آن سبب متوقف شدن رشد گیاه، بالا رفتن برگ های جوان و حاشیه ی آنها، ریزش برگ ها، کندی رشد ریشه و… می گردد. با محلول پاشی کود کلسیم که از نوع کود افزایش باردهی خیار می باشد و یا با اضافه کردن آهک در محیط های اسیدی، کمبود کلسیم را جبران می کنند.

منیزیم

منیزیم از میکرو المنت هایی است که گیاه خیار به آن شدیدا نیاز دارد که کمبود آن به علت pH پایین خاک یا زیادی کلسیم، پتاسیم یا آمونیوم، سبب پیدایش لکه های زرد و نقاط قهوه ای بر روی گیاه خیار می گردد. جهت رفع کمبود منیزیم، از کود مربوطه به صورت 20 گرم در لیتر سولفات منیزیم به صورت محلول پاشی استفاده می کنند که از نوع کود افزایش باردهی خیار می باشد.