مهم نیست که دوربین مداربسته ای که خریداری کرده اید از چه برندی و با چه ویژگی هایی است. هایک ویژن باشد یا داهوا، دید درشب داشته باشد یا خیر، تحت شبکه باشد یا HD و هرچیز دیگری. یکی از نقاط مشترک این محصولات استفاده از سنسورهای تصاویر برای پردازش تصاویر ضبط شده است.
به طول کلی دو نوع سنسور پرکاربرد در دوربین های مداربسته نصب می‌شود که در دوربین های موبایل یا عکاسی نیز کاربرد دارند. یعنی سنسور های CCD و سنسور های CMOS.
طبیعتا این نوع سنسورهای به دلیل تکنولوژی متافوت خود مناسب شرایط محیطی خاس خود هستند تا وظیه تبدیل نور به موج الکتریکی را بهتر انجام دهند.
CCD قلب دوربین مداربسته است. این تکنولوژی آنالوگ حتی در محیط کم نور هم تصاویری شفاف و با رزولوشن مناسب ارائه می‌دهد چرا که می‌توانند دریچه دیافراگم لنز را بالا برده تا نور بیشتری به داخل بتابد و تصاویر را روشن تر کند.
وقتی اوقتی اجزای نور که فتون نام دارند وارد بدنه سیلیکون فتوسایت می‌شود، انرژی کافی برای آزادسازی الکترون‌هایی که با بار منفی شارژ شده‌اند ایجاد می‌‌گردد. هرچه نور بیشتری وارد فتوسایت شود، الکترون‌های بیشتری آزاد می‌شوند.
هر فتوسایت دارای یک اتصال الکتریکی می‌باشد که وقتی ولتاژی به آن اعمال می‌شود، سیلیکون زیر آن پذیرای الکترون‌های آزاد شده می‌شود و مانند یک خازن برای آن عمل می‌کند. بنابراین هر فتوسایت دارای یک شارژ ویژه خود می‌باشد که هر چه بیشتر باشد، پیکسل روشن‌تری را ایجاد می‌کند.
مرحله بعدی در این فرآیند بازخوانی و ثبت اطلاعات موجود در این نقاط است. وقتی که شارژ به این نقاط وارد و خارج می‌شود، اطلاعات درون آن‌ها حذف می‌شود و از آنجایی که شارژ هر ردیف با ردیف دیگر کوپل می‌شود، مثل این است که اطلاعات هر ردیف پشت ردیف قبلی چیده شود.
سرانجام تا جایی که امکان دارد سیگنال ها بدون نویز وارد تقویت کننده ها می‌شوند و سپس وارد ADC. فتوسایت های روی CCD فقط به نور حساسیت نشان می‌دهند نه به رنگ . رنگ با استفاده از فیلتر های قرمز، سبز و آبی که روی هر پیکسل گذاشته شده است شناسایی می‌شود. بنابراین هر پیکس می‌تواند فقط یک رنگ را شناسایی کند.
جالب است بدانید که شرکت فوجی فیلم در طراحی CCD ها دست به ابداع جدیدی زده است. این شرکت به جای استفاده از آرایش مربعی برای فتوسایت ها، از فتوسایت کاملا متفاوت هشت ضلعی بزرگتری استفاده کرد که ردیف های با زاویه چهل و پنج درجه ای دارند.
این امر کمک کرد که مشکل نویز های سیگنال که برای فشردگی فتوسایت های روی سی سی دی محدودیت ایجاد می‌کرد حل شود.
و اما تکنولوژي CMOS که در سال 1998 ابداع شد. این تکنولوژی همانی است که در سراسر جهان برای ساخت میلیون ها ریزپردازنده و حافظه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در یک کلام می‌توان گفت که CMOS ها سنسورهایی بسیار باکیفیت هستند که تصاویر به مراتب واضح تر و باکیفیت تری ارائه می‌دهند.